ΠΡΟΣ: Α) ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Β) ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Αθήνα 16-06-2010
ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Η παραοικονομία στην Υγεία δημιουργεί τα μεγαλύτερα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού, μετά από αυτά των στρατιωτικών δαπανών. Ουσιαστικά τεράστια ποσά διακινούνται στον τομέα της Υγείας, εκτός νομίμου οικονομικού συστήματος (μαύρο χρήμα) και αφορούν τόσο στα ιατρικά υλικά με τα αναλώσιμα, όσο και στο φάρμακο. Την τεράστια παραοικονομία δημιουργεί η σύμπραξη δύο παραγόντων: Των Εταιριών εισαγωγής και εμπορίας των χιλιάδων προϊόντων που χρησιμοποιεί το σύστημα και της Ιατρικής και διοικητικής συντεχνίας στο χώρο της Υγείας.
Τα οικονομικά αποτελέσματα που προκύπτουν από αυτήν είναι καταστροφικά για τον κρατικό προϋπολογισμό, για τις δαπάνες Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και για τις ιδιωτικές δαπάνες των πολιτών. Ταυτόχρονα επιφέρει βλάβη της Υγείας των πολιτών λόγω μιας πρωτοφανούς ιατρογενούς νοσηρότητας μοναδικής στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Η επιβάρυνση για το Ελληνικό Δημόσιο και τους πολίτες προκύπτει μέσα από τις κάτωθι διαφορετικές πρακτικές:
1) Ανεξέλεγκτη υπερτιμολόγηση των προϊόντων και εκτίναξη των δαπανών σε δυσβάσταχτα ύψη.
2) Τη χορήγηση μεγάλων ποσοστών επί της τιμής των προϊόντων στον ιατρικό χώρο εξαιτίας των τεραστίων ποσοστών κέρδους που εξασφαλίζουν από την υπερτιμολόγηση τους, εκτινάσσοντας τις πωλήσεις στα ύψη.
3) Δημιουργία τεραστίων δικτύων αποστολής πελατών με υψηλό χρηματικό κίνητρο προς τους αποστέλλοντες, με αποτέλεσμα την υπερκατανάλωση υλικών και υπηρεσιών (ιατρογενής προκλητή ζήτηση).
4) Πλασματική αύξηση του κόστους προμήθειας και εμπορίας των προϊόντων από τις Εταιρίες (ενδοομιλική αύξηση κόστους, εμφάνιση διαμεσολαβητών αναγνώριση αυξημένου κόστους προβολής των προϊόντων, αυξημένες δαπάνες λειτουργικού κόστους κτλ). Έτσι, εμφανίζουν ελάχιστο κέρδος ή και μηδενικούς ισολογισμούς. Υπάρχει φαρμακευτική εταιρία με 500 εκ. τζίρο, που πληρώνει απίστευτα ελάχιστο φόρο.
5) Τεράστια κέρδη για χιλιάδες γιατρούς , επεμβατικών χειρουργικών ειδικοτήτων ή ειδικοτήτων υψηλής συνταγογράφισης , με αποτέλεσμα την αυξημένων διαστάσεων φοροδιαφυγή. Υπάρχουν γιατροί, φυσικά πρόσωπα με εισόδημα που αγγίζει ή και ξεπερνά τα 4 εκ. ευρώ ετησίως.
6) Προμήθειες με απευθείας αναθέσεις η πλασματικούς διαγωνισμούς των διοικητικών συμβουλίων των νοσοκομείων που αφορούν χιλιάδες υλικά αναλώσιμα, αλλά και υψηλού κόστους με υπεξαίρεση μεγάλων χρηματικών ποσών από τους υπογράφοντες.
7) Μεγάλη σπατάλη και υπεξαίρεση υλικών και φαρμάκων των νοσοκομείων. Υπερκατανάλωση ή και καταστροφή υλικού , στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας.
8) Διαφορετική τιμολόγηση υλικών μεταξύ των διαφόρων ταμείων, αλλά και μεταξύ δημοσίου και δημοσίου (νοσοκομείων) και δημοσίων και ιδιωτικών κλινικών.
9) Με τις χιλιάδες συμβάσεις Ιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης που συνάπτουν τα ταμεία για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων εκτινάσσονται οι δαπάνες στα ύψη λόγω της υπερκατανάλωσης εργαστηριακών εξετάσεων και φαρμάκων;
Με αυτούς τους ευρηματικούς τρόπους μεγαλουργεί η ασύδοτη κλεπτοοικονομία στην Υγεία, η οποία λυμαίνεται το Δημόσιο χρήμα και επιβαρύνει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Αν μόνο κατά 25% περιορίζονταν αυτές οι πρακτικές τότε θα βρισκόμασταν μπροστά στο πιο αποδοτικό νοικοκύρεμα, στην πιο μεγάλη εξοικονόμηση πόρων και μείωση δαπανών που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος. Το ποσό που θα εξοικονομηθεί με το νοικοκύρεμα, μόνο στο χώρο της Υγείας θα ξεπερνούσε τα 5 δις ευρώ, όσο δηλαδή ολόκληρο το δεύτερο πακέτο μέτρων, με το οποίο επιβαρύνεται ο ελληνικός λαός.
Μια πολιτική στοχευμένων μέτρων νοικοκυρέματος της οικονομίας της υγείας περιλαμβάνει:
1) Ηλεκτρονική κωδικοποίηση όλων των υλικών που χρησιμοποιούνται στο σύστημα υγείας της χώρας 250.000 κωδικοί ενιαίοι σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας. Η κωδικοποίηση υπάρχει και παραμένει ανενεργή.
2) Επανατιμολόγηση όλων των υλικών κωδικό με κωδικό. Στα υλικά υψηλού κόστους επανατιμολόγηση σύμφωνα με τις τιμές των τριών χαμηλότερου κόστους χωρών της Ε.Ε (Κύπρο).
3) Επιλογή υλικών τα οποία μπορεί να παράγει η χώρα υποκαθιστώντας τις εισαγωγές (έρευνα-παραγωγή).
4) Προώθηση ενιαίων διαγωνισμών προμηθειών των δημόσιων νοσοκομείων στα πλαίσια της νέας πολιτικής κοστολόγησης κεντρικά και ανά νοσοκομείο (για το φάρμακο και τα υλικά).
5) Έλεγχος της ενδοομιλικής πλασματικής αύξησης του κόστους σε προϊόντα προέλευσης από χώρες εκτός ΕΕ, σε σχέση με το κόστος πώλησης στις χώρες παραγωγής.
6) Ενιαίες τιμές αγοράς από τα ταμεία, των υλικών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
7) Κοστολόγηση όλων των ιατρικών πράξεων με ενιαίες τιμές, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην εθνική επικράτεια.
8) Αμοιβή των ιατρών στον ιδιωτικό τομέα ανά ιατρική πράξη και των κλινικών, παρόμοια με τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Κατά αυτόν τον τρόπο δε θα μειωθούν μόνο οι δαπάνες, αλλά και η φορολογητέα ύλη θα είναι εύκολα προσδιορίσιμη.
9) Ιατρικά συμβούλια αντίστοιχων ειδικοτήτων για τον δειγματοληπτικό έλεγχο της αναγκαιότητας των θεραπευτικών επεμβάσεων.
10) Στοχευμένες επενδύσεις στο Δημόσιο σώμα Υγείας, σε τομείς αιχμής και υψηλού κόστους, ώστε να καλύπτεται η ζήτηση σύμφωνα με επιδημιολογικές- νοσολογικές μελέτες. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα σταματήσει η διαρκής μεταφορά δημόσιων και ιδιωτικών πόρων, προς τον ιδιωτικό τομέα υγείας, που σήμερα έχει φτάσει να απορροφά το 56% των πόρων, ενώ διαθέτει το 20% των υποδομών. Αλλά και θα περιορίσει σημαντικά τις ιδιωτικές δαπάνες, δηλαδή από την τσέπη των ασθενών, που πληρώνουν ανεξάρτητα από τα ταμεία και χωρίς απόδειξη, αφού η ζήτηση θα καλύπτεται από τα δημόσια νοσοκομεία στο πραγματικό ποσοστό που τα αναλογεί.
11) Ένταξη όλων των οργανισμών περίθαλψης του ΙΚΑ (Πολυιατρεία- Νοσοκομεία) στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για τρεις λόγους:
α. Κανένα ασφαλιστικό ταμείο στην Ευρώπη δεν προσφέρει υπηρεσίες περίθαλψης στους ασφαλισμένους του. Αγοράζουν υπηρεσίες υγείας από τους δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς υγείας.
β. Δεν εξυπηρετούνται οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ αποτελεσματικά και ζητούν οι ίδιοι την ένταξη στο ΕΣΥ.
γ. Η σημερινή κατάσταση οδηγεί σε εμπορευματοποίηση του συστήματος γιατί μεταφέρεται μεγάλο μέρος των ασθενών, στα ιδιωτικά ιατρεία και τις ιδιωτικές κλινικές.
12) Καταργούνται οι χιλιάδες συμβάσεις των ταμείων με τους ιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας . Καταργείται ο θεσμός του αγροτικού ιατρείου και των ανειδίκευτων ιατρών γι’ αυτά.
Δημιουργείται ολοκληρωμένος θεσμός πρωτοβάθμιας Υγείας με στρατηγική κατεύθυνση την Πρόληψη. Τα Κέντρα Υγείας μετατρέπονται σε στρατηγεία πρόληψης. Ο θεσμός της πρωτοβάθμιας συγκροτείται ανά Δήμο και περιλαμβάνει: Ένταξη ιατρών βασικών ειδικοτήτων με επίκεντρο την ειδικότητα της γενικής ιατρικής. Θα χρειασθούν 10.000 Ιατροί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης από τους οποίους οι 7.000 μπορεί να μεταταγούν από τα πολυιατρεία του ΙΚΑ. Αντιστοιχεί ένας ιατρός ανά 1000 κατοίκους. Ο αριθμός μπορεί να συμπληρωθεί από τους γιατρούς των άλλων ασφαλιστικών ταμείων. Έτσι δημιουργείται ένας αποτελεσματικός, ολοκληρωμένος θεσμός πρωτοβάθμιας υγείας χωρίς σημαντική περεταίρω οικονομική επιβάρυνση του δημόσιου προϋπολογισμού αντίθετα. Εξοικονομούνται σημαντικοί πόροι λόγω μείωσης της προκλητικής ζήτησης σε αιματολογικές και εργαστηριακές εξετάσεις, αλλά και εξαιτίας της μεταφοράς ασθενών στα ιδιωτικά ιατρεία και τις ιδιωτικές κλινικές. Οδηγούμαστε λοιπόν, σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό Σύστημα Υγείας όπου το δημόσιο είναι δημόσιο και το ιδιωτικό ιδιωτικό.
Το μέτρο 10 και το μέτρο 11 και 12 καταργούν τη σχέση διαπλοκής δημόσιου- ιδιωτικού τομέα και το σημερινό ρόλο του δημοσίου ως τροφοδότη του ιδιωτικού.
Τα μέτρα αυτά εξασφαλίζουν μείωση δαπανών στο χώρο της Υγείας για τα ασφαλιστικά ταμεία και τον προϋπολογισμό των χρησιμοποιούμενων υλικών πάνω από 5 δις ευρώ ετησίως από τα υλικά και το φάρμακο. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο χωρίς καμία αρνητική επίπτωση στην ποιότητα των υπηρεσιών υγείας προς το λαό, αλλά αντίθετα βελτιώνοντας τις υπηρεσίες υγείας στο δημόσιο τομέα και εισάγοντας για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο θεσμό πρωτοβάθμιας προληπτικής ιατρικής στη χώρα μας και ένα νέο πολιτισμό υγείας για το λαό μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
Α. Η αποπληρωμή χρεών προς τους προμηθευτές Υγείας γίνεται υπό καθεστώς εκβιασμού.
Β. Το νομικό καθεστώς της Συμφωνίας έχει συγκεκριμένα προαπαιτούμενα για να γίνει αποδεκτό από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
1ον Οι νομικοί –οικονομικοί όροι κάτω από τους οποίους πραγματοποιήθηκαν οι συμφωνίες προμηθειών των προηγουμένων ετών είτε σε κεντρικό είτε σε νοσοκομειακό επίπεδο. Η αποπληρωμή των χρεών σήμερα δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να αποτελεί νομιμοποίηση του προηγηθέντος καθεστώτος προμηθειών.
2ον Δεν πρέπει να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση των προμηθειών, διότι άλλες έγιναν μετά από προκηρύξεις διαγωνισμών και άλλες με απευθείας αναθέσεις (Ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι από το 2007 δεν λειτουργεί η κεντρική επιτροπή προμηθειών).
3ον Πρέπει να συνοδεύεται από εξειδικευμένο Πλαίσιο Διαφάνειας των προμηθειών του Δημοσίου Συστήματος Υγείας στο μέλλον.
ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ ΠΕΛΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου